شما در حال مشاهده نسخه موبایل وبلاگ

بتن | خرید بتن | قیمت بتن | فروش بتن |

هستید، برای مشاهده نسخه اصلی [اینجا] کلیک کنید.

بتن

این ماده ی چسبنده عموما حاصل فعل و انفعال سیمان های هیدرولیکی و آب می‌باشد. حتی امروزه چنین تعریفی از بتنشامل طیف وسیعی از محصولات می‌شود. بتن ممکن است از انواع مختلف سیمان ونیز پوزولان ها، سرباره کوره‌ها، مواد مضاف، گوگرد، مواد افزودنی بتن، پلیمر های بتن، الیاف بتن و غیره تهیه شود. همجنین در نحوه ساخت آن ممکن است حرارت، بخار آب، اتوکلاو، خلا، فشارهای هیدرولیکی و متراکم کننده‌های مختلف استفاده شود.با توجه به گسترش و پیشرفت علم و پیدایش تکنولوژی های فراوان در قرن اخیر، شناخت بتن و خواص آن نیز توسعه قابل ملاحظه ای داشته است، به نحوی که امروزه شاهد کاربرد انواع مختلف بتن با مصالح مختلف هستیم که هر یک خواص و کاربری مخصوص به خود را داراست. در حال حاضر انواع مختلفی از سیمانها که شامل پوزولانها ، سولفورها ، پلیمر ها ، الیافهای مختلف و افزودنیهای متفاوتی هستند ، تولید می شوند . همچنین می توان خاطر نشان کرد که تولید انواع بتن با استفاده از حرارت ، بخار، اتوکلاوم ، تخلیه هوا ، فشار هیدرولیکی ویبره و قالب انجام می گیرد. بتن به طور کلی محصولی است که از اختلاط آب با سیمان آبی و سنگدانه های مختلف در اثر واکنش آب با سیمان در شرایط محیطی خاصی به حاصل می شود و دارای ویژگیهای خاص است. بتون اینک با گذشت بیش از 170 سال از پیدایش سیمان پرتلند به صورت کنونی توسط یک بنّای لیدزی ، دستخوش تحولات و پیشرفتهای شگرفی شده است.در دسترس بودن مصالح آن ، دوام نسبتاً زیاد و نیاز به ساخت و سازهای فراوان سازه های بتنی چون ساختمان ها ، سازه ها ، سد ها ، پل ها، تونل ها و راه ها ، این ماده را بسیار پر مصرف نموده است. اینک حدود سه تا چهار دهه است که کاربرد این ماده در شرایط خاص مورد استقبال کاربران آن قرار گرفته است. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی مشخص شده است که صرف توجه به مقاوت به عنوان یک معیار برای طرح بتن برای محیطهای مختلف و کاربردهای مختلف نمی تواند جوابگوی مشکلاتی باشد که در درازمدت در سازه های بتنی ایجاد می گردد. چند سالی است که مساله دوام بتن در محیط های مختلف مورد توجه قرار گرفته است.مشاهده خرابی هایی با عوامل فیزیکی و شیمیایی در بتن ها در اکثر نقاط جهان و با شدتی بیشتر در کشور های در حال توسعه، افکار و اذهان را به سمتطرح بتن هایی با ویژگی خاص و با دوام لازم سوق داده است. در این راستا در پاره ای از کشورها دستورالعمل ها و استانداردهایی نیز برای طرح بتن با عملکرد بالا تهیه شده و طراحان و مجریان در بعضی از این کشورهای پیشرفته ملزم به رعایت این دستورالعمل ها گشته اند.

مواد تشکیل دهنده بتن

سنگدانه‌ها در بتن تقریبا سه چهارم حجم آنرا تشکیل می‌دهند و ملات سیمان و آب یک چهارم

سیمان (Cement)

نوشتار اصلی: سیمان

آب (Water)

کیفیت آب در بتن از آن جهت حائز اهمیت است که ناخالصی‌های موجود در آن ممکن است در گیرش سیمان اثر گذاشته و اختلالاتی به وجود اورند. همچنین آب نامناسب ممکن است روی مقاومت بتن اثر نامطلوب گذاشته و سبب بروز لکه‌هایی در سطح بتن و حتی زنگ زدن آرماتور بشود. در اکثر اختلاط‌ها آب مناسب برای بتن آبی است که برای نوشیدن مناسب باشد. مواد جامد چنین آبی به ندرت بیش از 2000 قسمت در میلیون ppm خواهد بود به طور معمول کمتر از 1000 ppm می‌باشد. این مقدار به ازای نسبت آب به سیمان 0٫5 معادل 0٫05 وزن سیمان می‌باشد. معیار قابل آشامیدن بودن آب برای اختلاط مطلق نیست و ممکن است یک آب اشامیدنی به جهت داشتن درصد بالایی از یونهای سدیم و پتاسیم که خطر واکنش قلیایی دانه‌های سنگی را به همراه دارد، برای بتن سازی مناسب نباشد. به عنوان یک قاعده کلی هر آبی که ph (درجه اسیدیته) آن بین 6 الی 8 بوده و طعم شوری نداشته باشد می‌تواند برای بتن مصرف شود. رنگ تیره و بو لزوما وجود مواد مضر در آب را به اثبات نمی‌رساند.

مقدار آب مصرفی

مقدار آب مصرفی در داخل بتن بسیار با اهمیت است. به منظور تکمیل فرایند واکنش سیمان با آب مقدار مشخصی آب مورد نیاز است. در صورتی که این مقدار کمتر از آن حد باشد قسمتی از سیمان برای واکنش آب کافی دریافت نمی‌کند و واکنش نداده باقی می‌ماند. در صورتی که بیش از مقدار مورد نیاز آب به مخلوط بتن اضافه شود پس از تکمیل واکنش، مقداری آب به صورت آزاد در داخل بتن باقی می‌ماند که پس از سخت شدن بتن باعث پوکی آن و نتیجتا کاهش مقاومت خواهد شد. به همین دلیل دقت در مصرف نکردن آب زیاد در داخل بتن به منظور حصول مقاومت بالا ضروری است.

مقدار آب لازم برای تکمیل واکنش به صورت پارامتر نسبت آب به سیمان تعریف می‌شود. این نسبت برای سیمان پرتلند معمولی حدود 25 درصد است. با این مقدار آب بتن فاقد کارایی لازم خواهد بود و معمولاً نسبت آب به سیمان مورد استفاده در کارگاههای ساختمانی بیش از این مقدار است. در تعیین نسبت اختلاط بتن پارامتری لحاظ می‌شود که مقدار رطوبت سنگدانه‌ها را نیز قبل از افزودن آب به بتن لحاظ می‌کند که در تعیین مقدار آب مورد نیاز حائز اهمیت است. این رطوبت اضافی (یا کمبود رطوبت) مقدار رطوبت مازاد(کمبود رطوبت) سنگدانه‌ها از حالت اشباع با سطح خشک SSD یا(Saturated Surface Dry)است.

عمل آوری بتن (کیورینگ بتن)

با ادامه یافتن Hydration مقاومت بتن افزایش می‌یابد و این واکنش عامل افزایش مقاومت بتن یا همان گیرش سیمان است. برای عمل آوری یا ادامه یافتن فرآیندHydration باید رطوبت نسبی حداقل 80 درصد باشد. در صورتی که رطوبت کمتر از این مقدار شود عمل آوری متوقف شده و درصورتی رطوبت تسبی به بالای 80 درصد بازگردد فرآیند هیدراسیون یا Hydration دوباره شروع خواهد شد. به دلیل تبخیر قسمتی از آب مورد نیاز قبل از تکمیل واکنش بین آب و سیمان (که چندین روز طول می‌کشد) قسمتی از سیمان موجود در مخلوط بتن واکنش نداده باقی می‌ماند. پس از بتن ریزی باید بلافاصله توجه لازم به فرایند عمل آوری معطوف گردد. عمل آوری عبارت است از حفظ رطوبت بتن تا زمانی که واکنش بین سیمان و آب تکمیل شود. این عمل می‌تواند به وسیله عایقکاری موقت، پاشش آب یا تولید بخار صورت گیرد. از دیدگاه عملی، حفظ رطوبت بتن برای 7 روز توصیه می‌شود. در شرایطی که این کار ممکن نباشد حداقل زمان عمل آوری بتن نباید کمتر از 2 روز باشد.

سنگدانه‌ها (Aggregates)

سنگدانه‌ها در بتن تقریبا سه چهارم حجم آنرا تشکیل می‌دهند از اینرو کیفیت آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. در حقیقت خواص فیزیکی، حرارتی و پاره‌ای از اوقات شیمیایی آنها در عملکرد بتن تاثیر می‌گذارد. دانه‌های سنگی طبیعی معمولاً بوسیله هوازدگی و فرسایش و یا به طور مصنوعی باخرد کردن سنگ‌های مادر تشکیل می‌شوند.

اندازه دانه‌های سنگی

بتن عموما از سنگدانه‌هایی به اندازه‌های مختلف که حداکثر قطرآن بین 10 میلیمتر و50 میلیمتر می‌باشد ساخته می‌شود. به طور متوسط از سنگدانه‌هایی با قطر 20 میلیمتر استفاده می‌شود. توزیع اندازه ذرات به نام «دانه بندی سنگدانه» مرسوم است. به طور کلی دانه‌های با قطر بیشتر از چهار یا پنج میلیمتر به نام شن و کوچکتر از آن به نام ماسه نامگذاری شده‌اند که این حد فاصل توسط الک 4.75 میلیمتری یا نمره چهار مشخص می‌گردد. حد پایین ماسه عموما 0٫07 میلیمتر یا کمی کمتر می‌باشد. مواد با قطر بین 0٫06 میلیمتر و 0٫02 میلیمتر به نام لای(سیلت)و مواد ریزتر رس نامگذاری شده‌اند. گل ماده نرمی است که شامل مقادیر نسبتا مساوی ماسه و لای و رس می‌باشد.

کانیهای مهم

کانیهای مهم و متداول سنگدانه‌ها در زمینه استفاده در بتن عبارتند از: کانی های سیلیسی (کوارتز، اوپال، کلسه دون، تریمیت، کریستوبالیت) فلدسپاتها، کانیهای میکا، کانیهای کربناتی، کانیهای سولفاتی، کانیهای سولفور آهن، کانیهای فرومنیزیم، کانیهای اکسیدآهن، زئولیت‌ها و کانیهای رس.

طبقه بندی براساس شکل ظاهری

در استاندارد ASTM سنگها از لحاظ شکل ظاهری به پنج گروه تقسیم شده‌اند:کاملا گردگوشه، گردگوشه، نسبتا گردگوشه، نسبتا تیزگوشه و تیزگوشه.

در استاندارد BS این نامگذاری به صورت:گردگوشه، بی شکل-بی نظم، پولکی، تیزگوشه، طویل، پولکی طویل می‌باشد.

افزودنی‌ها (Admixtures)

معمولا به جای استفاده از یک سیمان بخصوص، این امکان وجود دارد که بعضی از خواص سیمانهای معمولی مورد استفاده را به وسیله ترکیب کردن ان با یک افزودنی تغییر داد. قابل توجه اینکه نباید عبارات "مواد ترکیبی" و "مواد افزودنی" با معانی مترادف به کار روند، زیرا مواد ترکیبی موادی هستند که در مرحله تولید به سیمان اضافه می‌شوند در حالی که مواد افزودنی در مرحله مخلوط کردن به بتن اضافه می‌شوند. افزودنی‌های شیمیایی اساسا عبارتند از:تقلیل دهنده‌های آب، کندگیر کننده‌ها و تسریع کننده‌های گیرش که در ایین نامه ASTM به ترتیب تحت عنوان‌های تیپ‌های C،B،A طبقه بندی شده‌اند. دسته بندی افزودنی‌ها در استاندارد BS نیز مشابه می‌باشد. در ضمن افزودنی‌های دیگری نیز وجود دارند که هدف اصلی از کاربرد آنها محافظت بتن از اثرات زیان آور یخ زدگی و ذوب یخ است.

تسریع کننده های بتن

افزودنی‌هایی هستند که سخت شدگی بتن را تسریع می‌کنند و مقاومت اولیه بتن را بالا می‌برند. چند نمونه از تسریع کننده‌ها عبارتند از: کربنات سدیم، کلرورآلومینیوم، کربنات پتاسیم، فلوئورور سدیم، آلومینات سدیم، نمک‌های آهن و کلرور کلسیم.

کندگیر کننده های بتن

افزودنی‌هایی هستند که زمان گیرش بتن را به تاخیر می‌اندازند. این مواد در هوای خیلی گرم که زمان گیرش معمولی بتن کوتاه می‌شود و همچنین برای جلوگیری از ایجاد ترک‌های ناشی از گیرش در بتن ریزی‌های متوالی مفید می‌باشند. به عنوان چند نمونه از کندگیر کننده‌ها می‌توان از شکر، مشتقات هیدروکربنی، نمک‌های محلول روی و براتهای محلول نام برد. به عنوان مثال اگر با یک کنترل دقیق 0٫05 وزن سیمان شکر به بتن اضافه کنیم، حدود چهار ساعت گیرش آنرا به تاخیر می‌اندازد. مصرف 0٫2 تا یک درصد وزن سیمان از گیرش سیمان جلوگیری به عمل می‌اورد.

تقلیل دهنده‌های آب(روان کننده‌ها)

این افزودنی‌ها به سه منظور به کار می‌روند:

1-رسیدن به مقاومتی بالاتر به وسیله کاهش نسبت آب به سیمان

2-رسیدن به کارایی مشخص با کاهش مقدار سیمان مصرفی و نتیجتا کاهش حرارت هیدراتاسیون در توده بتن .

3-سادگی بتن ریزی به وسیله افزایش کارایی در قالبهایی با آرماتور انبوه و موقعیت‌های غیرقابل دسترسی

برای مشاهده تقلیل دهنده‌های آب ها با توضیحات و نمودار‌های کارایی و با جزئیات کامل اینجا را مشاهده فرمایید.

افزودنی‌های تقلیل دهنده آب تحت عنوان تیپ A دسته بندی می‌شوند؛ لیکن اگر افزودنی‌ها همزمان با کاهش نیاز به آب باعث تاخیر در گیرش نیز بشوند تحت عنوان تیپ D طبقه بندی می‌شوند. اگر این روان کننده‌ها باعث تسریع در گیرش شوند تیپE نامیده می‌شوند.

فوق روان کننده های بتن

این مواد از قویترین انواع تقلیل دهنده‌های آب هستند که در آمریکا به عنوان روان کننده قوی و درASTM به عنوان تیپ F نام گذاری شده‌اند. افزودنی‌هایی نیز هستند که در ضمن تقلیل شدید آب باعث مقداری تاخیر در گیرش نیز می‌شوند و به عنوان تیپ G طبقه بندی شده‌اند. دو نمونه از روان کننده‌های قوی: ملامین فرمالدئید سولفاته شده تغلیظ شده و یا [[نفتالین فرمالدئید سولفاته شده تغلیظ شده]] می‌باشند. اساسا استفاده از اسیدهای سولفاته شده باعث تسریع عمل پراکنش می‌شود. چون در سطح ذرات سیمان جذب شده و به آنها بار منفی می‌دهند واین باعث دفع ذرات از یکدیگر می‌شود. این فرایند کارایی را در یک نسبت آب به سیمان مشخص افزایش می‌دهد.

فواید بتن

مزایای استفاده از بتن

همانطور که قبلا نیز گفته شد انواع بتن متفاوت است. برخی از انواع بتن که کاربرد زیادی در ساخت سازه های مختلف دارند عبارتند از : بتن آماده ، بتن پیش ساخته ، بتن پیش تنیده ، بتن سبک ، بتن سنگین، بتن مگر، بتن مسلح ، بتن خود تراکم ، بتن عایق ، فوم بتن ، بتن معمولی ، و غیره. انتخاب و خرید بتن بسته به نوع نیاز شما دارد.

اما به طور کلی تمام انواع بتن از یک نوع مواد تشکیل شده اند و مواد ساختاری تمام انواع بتن آب، سیمان و سنگدانه ها هستند. استفاده از بتن در ساخت سازه های مختلف و کاربرد بتن به عنوان یک مصالح ساختمانی مانند سایر مواد دارای مزایا و معایبی است. در اینجا قصد داریم برخی از مزایای بتن را برای شما کاربران عزیز شرح دهیم.

فواید بتن

  • دسترسی به مواد تشکیل دهنده بتن آسان است.
  • بتن به راحتی قابل حمل است
  • بتن را می توان به راحتی در قالب های مختلف اعمال کرد
  • بتن را به راحتی می توان از محل تولید به محل مورد نظر جابه جا کرد
  • برای پرکردن ترک و شکاف های موجود در تونل می توان بتن را در آنها اسپری و یا پمپ کرد.
  • با استفاده از فولاد در ساختار بتن به منظور تقویت آن، می توان از بتن برای ساخت هر سازه ای استفاده کرد.
  • ساختار یکپارچه بتن ، ظاهری بهتر به سازه می بخشد و علاوه بر این استحکام آن را بیشتر می کند.
  • مقاومت فشاری بالای بتن موجب می شود تا ساختار های بتنی از سازه های فلزی مقرون به صرفه تر باشند.

معایب بتن

عیوب بتن

گذشته از مزایای بتن، استفاده از بتن برای ساخت سازه های مختلف دارای معایبی نیز است. بنابراین در هنگام خرید بتن و استفاده از بتن به عنوان یک مصالح باید معایب بتن را نیز در نظر بگیرید. در این مقاله سعی بر این است تا شما را با برخی از معایب بتن آشنا کنیم.

معایب استفاده از بتن

  • مقاومت کششی بتن پایین است بنابراین به منظور جلوگیری از ایجاد ترک، باید بتن را تقویت کرد.
  • در سازه های بلند، در صورت وجود پراکندگی زیاد دما در منطقه، نیاز به انبساط و گسترش اتصلات وجود دارد.
  • به علت انقباض ناشی از خشک شدن و انبساط ناشی از رطوبت، بتن ممکن است دچار ترک شود.از این رو اتصالات سازه ها برای جلوگیری از ترک خوردگی بتن ارائه می شوند.
  • در صورت وجود نمک محلول در بتن در شرایط تماس با رطوبت موجب شوره زنی سطح بتن می شود.
  • سیمان ساخته شده از سیمان پرتلند معمولی، در شرایط حضور مواد قلیایی، سولفات و غیره، یکپارچه می شود.
  • افزایش میزان بارگیری موجب توسعه خزش ساختمان می شود.

روش ساخت سنگ با استفاده از بتن

روش ساخت سنگ با استفاده از بتن

ساخت سنگ مصنوعی می تواند برای خیلی از افراد جالب باشد. با ترکیب مهارت های ساخت و سازهای پایه و خلاقیت هنری شما می توانید با استفاده از بتن، سنگهای مصنوعی زیبایی ایجاد کنید. به گونه ای که ظاهری بسیار مشابه با تخته سنگ های طبیعی داشته باشند. ایجاد و ساخت سنگ مصنوعی با استفاده از بتن ، بسیار ارزان و مقرون به صرفه است. علاوه بر این این سنگ های ساخته شده از بتن نسبتا سبک وزن تر از سنگ طبیعی است. در اینجا قصد داریم شما را با مراحل ساخت سنگ با استتفاده از بتن آشنا کنیم.

ابتدا یک ماده ای را به عنوان پایه ای برای شکل گیری سنگ خود انتخاب کنید. شما برای ساخت سنگ با استفاده از بتن می توانید از موادی همچون کارتن، فوم و یا روزنامه مچاله شده به عنوان مبنای سنگ استفاده کنید. بعد از انتخاب پایه، آن را به شکل یک سنگ در بیاورید.

سپس آن را با استفاده از سیم های شبکه ای و یا یک پارچه محکم و سخت، بپوشانید. برای بستن سنگ از یک توری فلزی استفاده کنید. فلز موجب افزایش قدرت سنگ مصنوعی می شود و ساختاری مستحکم ایجاد می کند به گونه ای که وقتی آن را در داخل مخلوط بتن قرار می دهیم، ساختار آن پایدار خواهد ماند.

مراحل ساخت سنگ مصنوعی با بتن

پس از ایجاد پایه سنگ مصنوعی، مخلوط بتن را با ترکیب آب ، سیمان و سنگ دانه ها ایجاد کنید. پس از آماده سازی بتن، با استفاده از یک ماله، بتن را بر روی پایه سنگ بریزید. فقط اندکی از زیر سنگ را با بتن نپوشانید تا بتوانید پس از شکل گیری سنگ، روزنامه و یا کارتن داخل سنگ را خارج نمایید.

مراحل ساخت سنگ مصنوعی با بتن

پس از این مرحله باید مدت زمان لازم برای خشک شدن بتن صبر نمایید. پس از سفت شدن کامل بتن، با استفاده از یک برس سطح بتن را مرتب کنید. و آن را با اسپری نودن آب شست و شو دهید.

مراحل ساخت سنگ مصنوعی با بتن

از این مرحله به بعد، ساخت سنگ با استفاده از بتن، به خلاقیت و سلیقه شما بستگی دارد. با استفاده از رنگ سطح بتن را رنگ کنید و صبر کنید تا کاملا خشک شود. در نهایت سنگ مصنوعی شما آماده است و به راحتی می توانید آن را در محل دلخواه در باغ و یا حیاط خود قرار دهید.

روش ماله کشی بتن

روش ماله کشی بتن

بعد از اعمال بتن در سطح مورد نظر و ایجاد درزها، زمان به ماله کشی بتن می رسد. دلایل ضرورت نیاز به ماله کشی برای بتن می توان به مواردی نظیر انتقال و هدایت سنگدانه های بزرگ به داخل بتن و تسطیح سطح بتن، حذف تمام عوامل ایجاد کننده ناهمواری و از بین بردن منافذ موجود در بتن و همچنین متراکم ساختن بتن اشاره کرد. در این مقاله قصد داریم روش های مختلف ماله کشی بتن را به طور مفصل برای شما کاربران عزیز شرح دهیم.

برای ماله کشی بتن می توان از دو روش ماله کشی دستی و ماله کشی مکانیکی استفاده کرد. این دو روش دارای اهداف یکسانی هستند اما نوع انجام آن متفاوت است. در روش دستی از ماله هایی با جنس آلومینیوم ، منیزیم و چوب استفاده می شود. در این میان انواع آلومینیومی و منیزیمی به گونه ای طراحی شده اند که کار با آنها برای ماله کشی سطح بتنآسان تر است. از این رو انرژی مورد نیاز برای ماله کشی را کاهش می دهد. به منظور ماله کشی برخی از انواع بتن ، نظیر بتن حباب دار، باید از انواع ماله فلزی استفاده شود، دلیل این کار این است که در این نوع بتن در صورت استفاده از ماله چوبی، ماله به سطح بتن می چسبد و در نهایت نه تنها موجب تسطیح بتن نمی شود بلکه سطح آن را خراب نیز می نماید. از این رو در هنگام ماله کشی دستی بتن، به این نکته توجه کنید.

نوع دیگر ماله کشی بتن ، ماله کشی مکانیکی است که با استفاده از دستگاه های مخصوص انجام می شود. توجه داشته باشید که در ماله کشی، سطح بتن هموار می شود اما این به معنی صاف شدن سطح بتن نیست. در واقع به منظور ایجاد یک مقاومت نسبی برای جلوگیری از لیز خوردن ماله کشی انجام می شود که پرداخت نهایی بتن محسوب می شود.

اثر بتن در تغییرات آب و هوا

اثر بتن در تغییرات آب و هوا

بتن که در انواع مختلف بتن آماده ، بتن سبک ، بتن پیش ساخته و غیره وجود دارد، از مصالح ساختمانی بسیار پرکاربرد است. از این رو بتن به موجب استفاده بالایی که دارا است، در نتیجه تاثیر زیادی نیز بر محیط زیست اطراف خود و همچنین اقلیم منطقه خواهد داشت. در این مقاله به تاثیر بتن در انتشار کربن دی اکسید و تغییرات آب و هوا اشاره می کنیم.

صنعت بتن یکی از دو بزرگترین تولید کننده کربن دی اکسید است که بیش از 5 درصد انتشار این گاز در سراسر جهان را ایجاد می کند. کربن دی اکسید تولید شده از یک تن سازهبتن ، حدود 410 کیلوگرم بر متر مکعب تخمین زده شده است . انتشار کربن دی اکسید از از تولیدات بتن به طور مستقیم با محتوای سیمان به کار رفته در مخلوط بتن ارتباط دارد. به ازای ساخت هر یک تن سیمان، 900 کیلوگرم دی اکسید کربن ساطع می شود.

یکی از مناطق چرخه زندگی بتن که باید مورد توجه قرار بگیرد، این واقعیت است که بتن بسته به کیفیت کمیت مورد استفاده در آن، دارای انرژی متضمن پایینی است. این امر اساسا به دلیل مواد مورد استفاده در ساخت بتن نظیر سنگدانه ها، پوزولان ها و آب است. این بدان معنی است که حمل و نقل تنها 7 درصد انرژی تجسم بتن را تشکیل می دهد در صورتی که تولید سیمان حدود 70 درصد است.

با توجه به انرژی تجسم کلی 1.69 GJ / تن، مقدار این انرژی در بتن از سایر انواع مصالح ساختمانی بسیار پایین تر است. شایان به ذکر است که این مقدار بر اساس نسبت اختلاط خاکستر و سیمان، به صورت یک کاهش هفت درصدی در مصرف انرژی نمایش داده می شود. در برخی از انواع مخلوط بتن که حاوی بیش از 80 درصد خاکستر است، صرفه جویی انرژی قابل توجهی مشاهده خواهد شد.

بررسی نقش الیاف در بتن

بررسی نقش الیاف در بتن

الیاف معمولا به منظور کنترل ترک خوردگی ناشی از انقباض در بتن مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این، الیاف موجب کاهش نفوذ پذیری بتن می شوند در نتیجه باعث کاهش نفوذ آب به بتن می شوند. برخی از انواع الیاف ها اثرات برتری را نیز در بتن ایجاد می کنند که می توان در این میان به افزایش مقاومت بتن در برابر سایش و شکستن اشاره کرد.

به طور کلی الیاف، استحکام خمشی (انعطافی) در بتن را افزایش نمی دهد، در نتیجه نمی توان از بتن الیافی برای تقویت خمشی و تقویت سازه های فلزی استفاده کرد. در واقع برخی الیاف موجب کاهش مقاومت بتن می شوند.

مقدار الیافی که به مخلوط بتن الیافی به عنوان یک درصدی از حجم کل کامپوزیت (بتن و الیاف) اضافه می شود، به اصطلاح کسر حجمی (VF) نامیده می شود. VF معمولا بین 0.1 تا 3٪ متغیر است. نسبت ابعاد (l/d) با تقسیم طول فیبر (l) به قطر آن (d) محاسبه می شود. الیاف با مقطع غیر دایره ای از یک قطر معادل برای محاسبه نسبت ابعاد استفاده می کنند. اگر استاندارد الاستیسیته الیاف بالاتر از ماتریس (چسب بتن یا ملات) باشد، با افزایش استحکام کششی مواد، به حمل بار کمک می کند.

تحقیقات اخیر نشان داده است که استفاده از الیاف در بتن ، تاثیر محدودی در مقاومت مواد در برابر ضربه دارد. این یافته بسیار مهم است، مردم از گذشته فکر می کردند که استفاده از الیاف در بتن موجب افزایش شکل پذیری می شود. همچنین نتایج نشان داد استفاده از الیاف میکرو، تاثیر مقاومتی بیشتری نسبت به الیاف بلند در بتن دارد.

آزمون کیفیت بتن

آزمون کیفیت بتن

بتن یک ماده مرکب است که اساسا متشکل از ترکیبی از سنگدانه ها، که معمولا ترکیبی از دانه های ریز و درشت است. در بتن ، سیمان پرتلند و آب به همراه مواد افزودنی و یا بدون مواد افزودنی بتن با سنگ دانه ها ترکیب می شوند. به منظور تعیین کیفیت بتن در محل، باید آزمون کیفیت بر روی بتن انجام شود. در اینجا 6 آزمون کیفیت رایج در بتن قبل و بعد از اتمام بتن ریزی در محل ارائه شده است.

آزمون های رایج تعیین کیفیت بتن

  1. اسلامپ بتن (تست کارایی بتن): این آزمون کیفیت بتن، قبل از ترک بچینگ پلانت و در بدو ورود به محل، بر روی بتن انجام می شود.
  2. آزمون مقاومت فشاری بتن : این تست نیز برای تعیین کیفیت بتن مورد استفاده قرار می گیرد و بسیار رایج است.
  3. تست نفوذ پذیری آب نیز یکی از آزمون های تعیین دوام بتن است.
  4. آزمون نفوذ یون کلرید سریع: مانند آزمون نفوذ آب، یکی از تست های رایج مورد استفاده برا مشخص کردن دوام در بتن است.
  5. آزمون دیگری که برای تعیین میزان دوام در بتن کاربرد دارد، آزمون جذب آب است.
  6. آزمون جذب آب سطحی اولیه در بتن نیز از تست های رایج در بیان کیفیت در بتن است.

آزمایش مقاومت فشاری بتن

آزمایش مقاومت فشاری بتن

یکی از مصالح پرکاربرد در ساختمان سازی بتن است. کیفیت بتن بسیار مهم است.همانطور که گفته شد، یکی از راه های تست کیفیت بتن، استفاده از آزمون مقاومت فشاری است. این تست به منظور تعیین میزان مقاومت بتن در برابر فشار و ضربه انجام می شود. سه نمونه مکعب و یا استوانه بتن برای آزمون مقاومت فشاری بتن ، مورد استفاده قرار می گیرد. اما همیشه سه نمونه نیاز نیست. گاها بسته به خصوصیات بتن، دو نمونه کافی است. دلیل استفاده از سه نمونه، این است که اگر دو نمونه استوانه بتن

مورد آزمون قرار گرفتند و شکست خوردند، نمونه سوم انتقال پیدا می کند. در واقع اگر آزمون مقاومت بتن مورد رضایت مشاور قرار نگرفت، نمونه اضافه بتن مورد آزمون قرار می گیرد.

آزمون مقاومت فشاری بر روی بتن ، 60 روز انجام می شود. زیرا اگر مکعب های بتن در روز 28 دچار شکست شوند، مکعب بتن به آرامی قدرت پیدا می کنند اما مقاومت مورد نیاز به ویژه در انواع بتن دارای سیمان پوزولانی و سیمان جایگزین که حاوی CGBS و FA است، بعد از 60 روز حاصل می شود. بنابراین در هنگام انجام آزمون بر روی بتن ، نمونه های اضافی بتن را ذخیره نمایید.

تست جذب آب سطحی اولیه در بتن

تست جذب آب سطحی اولیه در بتن

همانطور که گفته شد، بتن از جمله مصالح ساختمانی است که برای ساخت سازه های مستحکم و با دوام مورد استفاده قرار می گیرد. اصلی ترین ویژگی بتن استحکام و دوام بتن است. برای اینکه از صحت و درستی این ویژگی از بتن آگاهی پیدا کنیم، باید قبل از استفاده از بتن در ساخت سازه، آن را مورد آزمون های مختلف انجام دهیم. به طور کلی در مورد انواع آزمون های مورد نیاز بتن در مقاله " تست کیفیت بتن " توضیح دادیم.

در این مقاله قصد داریم نحوه انجام آزمون جذب آب سطحی اولیه در بتن را شرح دهیم. این تست، یکی از آزمون های تعیین کننده دوام بتن است. برای انجام این آزمون، ابتدا سه نمونه مکعبی از بتن تهیه می کنیم. باید توجه داشته باشید که نمونه ها باید از بتن تازه ی ارسال شده به محل تهیه شود. بتن باید در بهبود پیدا کند (پخته شود) و در داخل مخزن پخت به مدت 28 روز قبل از انجام آزمون قرار داده شود. نمونه بتن باید منطبق بر BS 1881-208 آزمایش شود.

آزمون های نفوذ آب، نفوذ یون کلرید سریع (Rapid Chloride Ion Penetration)، جذب آب و آزمون جذب آب سطحی اولیه، از آزمون های مورد نیاز بتن ، برای تعیین دوام بتن هستند. در واقع این تست، قابلیت بتن را برای مقاومت در برابر هوازدگی، حملات شیمیایی و هرگونه فرآیند زوال تعیین می کند.

1234567
last