تخریب بتن

تخریب بتن

بتن ممکن است از طریق فرآیندهای بسیاری مانند انبساط خوردگی محصولات میله های تقویت یافته فولادی، انجماد آب های به دام افتاده، آتش و یا اشعه های تابشی، انبساط سنگ دانه ها، اثرات آب دریا، خوردگی توسط باکتری ها، شسته شدن، فرسایش توسط آب های پر سرعت، آسیب های فیزیکی و شیمیایی ( کربنات ها، کلرید، سولفات ها و آب مقطر و ...) دچار آسیب دیدگی شود. قارچ آسپرژیلوس آلترنالیا میکرو و کلادوسپوریوم در نمونه ای از بتن که به عنوان یک مانع برای اتلاف رادیواکتیو در راکتورهای چرنوبیل؛ شستشو آلومینیوم، آهن، کلسیم و سیلیکون، قادر به رشد بودند.

عمر مفید بتن

پل Tunkhannock که در سال 1912 از بتن ساخته شد، هنوز هم به خوبی کار می کند. بتن می تواند مانند شکلی از سنگ های رسوبی مصنوعی به نظر برسد. به عنوان نوعی از مواد معدنی، ترکیبات آن از مواد بسیار پایداری تشکیل می شود. بسیاری از سازه های ساخته شده از بتن با طول عمر مورد انتظار 100 ساله ساخته می شوند، اما محققان اظهار داشته اند که با اضافه کردن بخار سیلیکا، می توان عمر مفید پل ها و دیگر سازه های ساخته شده از بتن را تا 16000 سال گسترش داد. پوشش هایی نیز به منظور جلوگیری از آسیب و افزایش عمر مفید بتن در دسترس هستند. پوششهای اپوکسی ممکن است تنها به سطوح داخلی بتن اعمال شود به هر حال می توانند رطوبت موجود در بتن را نیز به دام بیاندازند.