بتن | خرید بتن | قیمت بتن | فروش بتن |

تاثیر استفاده از بتن در دنیای مدرن

بتن به طور گسترده برای ساخت سازه های معماری، زیر ساخت ها، دیوارهای آجری و یا بلوک، پیاده رو ها، پل های زمینی و پل های هوایی، بزرگره ها، باند فرودگاه ها، پارکینگ ها، سدها، استخرها، مخازن، لوله ها، نرده ها و حتی قایق استفاده می شود. بتن به مقدار فراوان تقریبا هر جایی که انسان نیاز به زیر ساخت ها داشته باشد استفاده می شود.

مقدار بتن مورد استفاده در سراسر جهان، دو برابر فولاد، چوب، پلاستیک و ترکیبات آلومینیوم است. بتن همچنین اساس یک صنعت بزرگ تجاری است. در سطح جهانی پیش بینی شده که صنعت مخلوط بتن آماده ، بزرگترین بخش بازار بتن، در سال 2015 بیش از 100 میلیارد دلار در آمد کسب کند.

بهداشت و محیط زیست

تولید و استفاده از بتن، طیف وسیعی از پیامد های زیست محیطی و اجتماعی را به وجود می آورد. برخی از این پیامد های حاصل از بتن، مضر هستند برخی خوشایندند و برخی دیگر ترکیبی از هر دو. تاثیر این پیامدها بستگی به شرایط دارد.

یک جز مهم از ترکیبات بتن، سیمان است که به طور مشابه، تاثیرات زیست محیطی و اجتماعی را ایجاد می کند. صنعت سیمان، یکی از تولید کننده های اولیه کربن دی اکسید، یک گاز گلخانه ای بزرگ، است ( دو صنعت دیگر، صنایع تولید انرژی و حمل و نقل هستند). در سال 2001، تولید سیمان پرتلند، در انتشار 7 درصد گاز co2 در سطح جهان نقش داشت. که عمدتا به دلیل پخت آهک و خاک رس در 1500 درجه سانتی گراد (2،730 ° F) است.

بتن تا حدی موجب اثر گرمایی در شهر است البته مقدار آن کمتر از تاثیر آسفالت است.

کارگرانی که بتن را برش می دهند، سخت می کنند و یا صیقل می دهند در معرض خطر استنشاق سیلیکای موجود در هوا هستند که می تواند منجر به سیلیکوزیس شود. گرد و غبار بتن منتشر شده توسط تخریب ساختمان ها و بلایای طبیعی می تواند یک منبع بزرگ برای خطر آلودگی هوا باشند.

حضور برخی از مواد در بتن، از جمله مواد افزودنی بتن مفید و ناخواسته، با توجه به سمیت و رادیو اکتیویته می تواند منجر به به نگرانی های بهداشتی شوند. بتن تازه (قبل از پخت کامل) به شدت قلیایی است و باید با تجهیزات مناسب حفاظتی با آن برخورد شود.

تخریب بتن

بتن ممکن است از طریق فرآیندهای بسیاری مانند انبساط خوردگی محصولات میله های تقویت یافته فولادی، انجماد آب های به دام افتاده، آتش و یا اشعه های تابشی، انبساط سنگ دانه ها، اثرات آب دریا، خوردگی توسط باکتری ها، شسته شدن، فرسایش توسط آب های پر سرعت، آسیب های فیزیکی و شیمیایی ( کربنات ها، کلرید، سولفات ها و آب مقطر و ...) دچار آسیب دیدگی شود. قارچ آسپرژیلوس آلترنالیا میکرو و کلادوسپوریوم در نمونه ای از بتن که به عنوان یک مانع برای اتلاف رادیواکتیو در راکتورهای چرنوبیل؛ شستشو آلومینیوم، آهن، کلسیم و سیلیکون، قادر به رشد بودند.

عمر مفید بتن

پل Tunkhannock که در سال 1912 از بتن ساخته شد، هنوز هم به خوبی کار می کند. بتن می تواند مانند شکلی از سنگ های رسوبی مصنوعی به نظر برسد. به عنوان نوعی از مواد معدنی، ترکیبات آن از مواد بسیار پایداری تشکیل می شود. بسیاری از سازه های ساخته شده از بتن با طول عمر مورد انتظار 100 ساله ساخته می شوند، اما محققان اظهار داشته اند که با اضافه کردن بخار سیلیکا، می توان عمر مفید پل ها و دیگر سازه های ساخته شده از بتن را تا 16000 سال گسترش داد. پوشش هایی نیز به منظور جلوگیری از آسیب و افزایش عمر مفید بتن در دسترس هستند. پوششهای اپوکسی ممکن است تنها به سطوح داخلی بتن اعمال شود به هر حال می توانند رطوبت موجود در بتن را نیز به دام بیاندازند.

تخریب بتن

بتن ممکن است از طریق فرآیندهای بسیاری مانند انبساط خوردگی محصولات میله های تقویت یافته فولادی، انجماد آب های به دام افتاده، آتش و یا اشعه های تابشی، انبساط سنگ دانه ها، اثرات آب دریا، خوردگی توسط باکتری ها، شسته شدن، فرسایش توسط آب های پر سرعت، آسیب های فیزیکی و شیمیایی ( کربنات ها، کلرید، سولفات ها و آب مقطر و ...) دچار آسیب دیدگی شود. قارچ آسپرژیلوس آلترنالیا میکرو و کلادوسپوریوم در نمونه ای از بتن که به عنوان یک مانع برای اتلاف رادیواکتیو در راکتورهای چرنوبیل؛ شستشو آلومینیوم، آهن، کلسیم و سیلیکون، قادر به رشد بودند.

عمر مفید بتن

پل Tunkhannock که در سال 1912 از بتن ساخته شد، هنوز هم به خوبی کار می کند. بتن می تواند مانند شکلی از سنگ های رسوبی مصنوعی به نظر برسد. به عنوان نوعی از مواد معدنی، ترکیبات آن از مواد بسیار پایداری تشکیل می شود. بسیاری از سازه های ساخته شده از بتن با طول عمر مورد انتظار 100 ساله ساخته می شوند، اما محققان اظهار داشته اند که با اضافه کردن بخار سیلیکا، می توان عمر مفید پل ها و دیگر سازه های ساخته شده از بتن را تا 16000 سال گسترش داد. پوشش هایی نیز به منظور جلوگیری از آسیب و افزایش عمر مفید بتن در دسترس هستند. پوششهای اپوکسی ممکن است تنها به سطوح داخلی بتن اعمال شود به هر حال می توانند رطوبت موجود در بتن را نیز به دام بیاندازند.

ویژگی های لازم آب و سنگ دانه ها برای استفاده در مخلوط بتن

تقریبا هر آب طبیعی که قابل آشامیدن است و هیچ طعم و مزه یا بویی ندارد ممکن است به عنوان آب در مخلوط بتن استفاده شود. ناخالصی بیش از حد در ترکیب آب نه تنها ممکن است بر روی زمان تنظیم و استحکام بتن تاثیر بگذارد، بلکه می تواند باعث شوره زنی، لکه دار شدن، خوردگی آرماتور، بی ثباتی حجم، و کاهش دوام شود. مشخصات مخلوط بتن معمولا محدودیت هایی را در کلریدها، سولفاتها، مواد قلیایی و مواد جامد در ترکیب آب ایجاد می کند مگر اینکه معیارها برای تعیین تاثیر ناخالصی در بتن نهایی اجرا شوند.

اگرچه اکثر آب های آشامیدنی برای مخلوط بتن، مناسب است، سنگ دانه ها نیز باید به دقت انتخاب شوند. سنگ دانه ها حدود 60 تا 75 درصد حجم کل بتن را تشکیل می دهند. نوع و اندازه سنگ دانه های استفاده شده، به ضخامت و کاربرد نهایی بتن بستگی دارد. برای ساخت بتن در مقاطع نسبتا نازک ساختمان می توان از سنگ دانه های کوچک استفاده کرد در صورتی که از بتن دارای سنگ دانه های تا اندازه 6 اینچ برای ساخت سدهای بزرگ استفاده می شود. درجه بندی مستمر اندازه اجزا به منظور استفاده کارآمد از خمیر، مطلوب است. علاوه بر این بهتر است سنگ دانه ها از هر نوع ماده ای که بر روی کیفیت بتن تاثیر می گذارند، عاری باشند.